Tijdens het WK van 1986 in Mexico is de Nederlandse scheidsrechter Jan Keizer tweemaal actief. De Volendammer fluit Italië tegen Argenitinië en Denemarken tegen Spanje. Na de wedstrijd van Argentinië weet de arbiter het shirt van Maradona te bemachtingen. Lang kan de Nederlander er niet van genieten. Bij het verlaten van het veld wordt het shirt in alle hectiek uit zijn handen getrokken. Het shirt ziet hij nooit meer terug. Keizer realiseert zich eens te meer wat het betekent een shirt van een grote speler te hebben.

Voorafgaand aan het WK heeft Jan Keizer mijn vader toegezegd dat hij een shirt van het WK voor mij zal proberen te bemachtigen. Het shirt van Maradona wordt het dus in elk geval niet. Keizer weet wel een ander mooi en bijzonder shirt te scoren in Mexico.
Mijn naam Leo junior brengt Jan Keizer op het idee om bij de Braziliaanse staf het shirt van speler Junior te vragen. Het lukt de Volendammer uiteindelijk om het shirt van het legendarische team te bemachtigen.